Όσο πιο πολύ γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο και όσο
πιο θέλουμε να καθίσουμε μαζί να πιουμε και
να γελάσουμε,τόσο λιγότερο διατεθειμένοι είμαστε
να βάψουμε τα χέρια μας με το αίμα του άλλου.
Μουσά Ντράμεχ

΄Ενας από τους στόχους της σχολικής χρονιάς είναι η καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης ,αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας μας
Οι λέξεις ,”ειρηνική συμβίωση,σεβασμός και συνεργασία” ήταν αρκετές να πυροδοτήσουν το σύνδρομο του”ευερέθιστου πατριώτη”έτσι ώστε οι γνωστοί εθνοπατέρες να φορέσουν τις φουστανέλες τους,να ζωστούν τ’ άρματά τους και ν αρχίσουν να κινδυνολογούν περι αφελληνισμού της παιδείας και σπίλωσης της ταυτότητας των νέων απειλώντας θεούς και δαίμονες.Διερωτώμαι αν οι αρετές της συνεννόησης των λαών,της ειρηνικής συνύπαρξης και του αμοιβαίου σεβασμού είναι εξω απ τα Ελληνοχριστιανικα Ιδεώδη η αφορούν όλους τους λαους εκτός απ τους Τούρκους.
Αν στόχος των πιο πάνω αξιών είναι η απονεύρωση της νεολαίας μας και η αλλοίωση των εθνικών και θρησκευτικών αξιών τους,τότε αμφισβητούν τον πατριωτισμό του Προέδρου και του Υπουργού Παιδείας.Και ας βγουν να το πουν.
Η φρασεολογία του Υπουργείου ήταν η αφορμή να βγουν στην επιφάνεια αυτό που πιστεύει μερίδα της κοινωνίας για τον εθνικό άλλο.Οταν ο “άλλος”έχει καταχωρηθεί στη συνείδηση σαν ο απολίτιστος,ο βάρβαρος, ο βρωμιάρης,ο παντοτινός,μισητός εχθρός ,πώς θ αφήσει τα παιδια του να συναναστραφουν με τα παιδιά του “άλλου”;Κινδυνευουν.Γι αυτούς η εικόνα του “άλλου” πρέπει να παραμείνει αναλλοίωτη και τέτοια να κληροδοτηθεί στη νέα γενιά.Γι αυτό μονότονα φωνάζουν “κάτω τα χέρια απ την παιδεία “κάθε φορά που γίνεται απόπειρα για αναθεώρηση της κοινωνικης πραγματικότητας
Έτσι το πεδιο συγκρουσης μεταφέρεται στο μάθημα της Ιστορίας.Η Ιστορία ως κατ εξοχήν ιδεολογικό μαθημα στόχο έχει τη διαπαιδαγώγηση των νέων σύμφωνα με την κρατούσα ιδεολογία.Στην προσπαθεια αυτή άλλα γεγονότα υπερτόνιζονται, άλλα διαστρευλώνονται και άλλα αποσιωπούνται.Οι κοινωνίες όμως αλλάσσουν,οι γνώσεις μας για το παρελθόν εμπλουτιζονται με νέα στοιχεία και η Ιστορία όπως και κάθε αλλο βιβλίο πρέπει να αναθεωρείται και να ξαναγράφεται.Η εποχή του υπάκοου πολίτη πρέπει να δώσει τη θέση της στην εποχή του πολίτη με κριτική σκέψη.Ο νέος πρέπει να έχει ολόπλευρη ενημέρωση για ν’ απόχτησει ολιστική θεώρηση των γεγονότων και στη δική μας την περίπτωση να μάθει οτι τους Τούρκους δεν τους έφερε καμμιά θάλασσα της Κερύνιας ενα καλοκαιριάτικο πρωίνο στα καλά καθούμενα ,ούτε στα ξαφνικά έγινε ένα πραξικόπημα και ούτε θα τους αποσείσει ο Πενταδάχτυλος.
Τριανταπέντε χρόνια είχαν στη διαθεσή τους να δημιουργήσουν μια “αγωνιστική νεολαία”Τo μόνο που κατάφεραν είναι να εμφυσύσουν στη νέα γενιά το μίσος για τον εθνικό άλλο, την έλλειψη ανοχής, την υποτίμηση.Αυτό φοβούνται μη χαθεί; Και Τελικά τι εννοούν οταν μιλούν για “αγωνιστική νεολαία”; Θέλουν μήπως μιά νεολαία έτοιμη να θυσιαστεί στα πεδία των μαχών κατά τα ηρωικά πρότυπα?Θέλουν να εκκολάψουν Ιερολοχίτες ή Τριακόσιους του Λεωνίδα, η καμικάζι αυτοκτονίας?Θέλουν νέους που κάθε πρωί πριν πάνε σχολείο θα περνάν απ τα τούρκικα φυλάκια και θα πετροβολούν τους Τουρκους στρατιώτες,που θα σκίζουν τα λάστιχα των τουρκοκυπριακών αυτικινήτων και θα ασχημονούν σε βαρος των συνανθρώπων μας; Και όταν αυτές οι “ηρωικές πράξεις”φέρουν τους πρώτους νεκρούς αυτός ο πατριωτικός θίασος τι θα κάνει?θα στήνει αγάλματα , θα φτιάχνει τραγούδια και ποιήματα,θα κάνει τρισάγια, θα προσφέρει παρηγοριά στις χήρες και τα ορφανά,θα βγάζει επικήδειους λόγους φτιάχνοντας το δικό του “φαν κλαμπ” που θα το χρησιμοποιήσει για να ικανοποιήσει τις δικές του πολιτικές και προσωπικές φιλοδοξίες.
Η νεολαία δεν κινδυνεύει απο τους ευγενείς στόχους του Υπουργείου Παιδείας αλλά από την υποκριτισία και την έλλειψη αξιών αυτών που τη θεωρούν ποίμνιο τους,αύτων που δεν την αφήνουν να μάθει την αλήθεια,αυτών που αντι να σταθούν δίπλα της και να αφουγκραστούν τα προβλήματα της τη θυμούνται μόνο όταν μια επερχόμενη αλλαγή απειλεί τις πεποιθήσεις τους.
Η ιδεολογία που θέλει το κυπριακό να λύεται με ένοπλη σύγκρουση σάπισε οπως σαπίζουν οι ς 300 στα υπόγεια των κρητικών στρατοπέδωνΑυτό που επικρατεί στην κοινή γνώμη είναι η ιδεολογία της ειρηνικής συνύπαρξης στα πλαίσια μιας ανοικτής πολυπολιτισμικής κοινώνιας.Γι’ αυτό το σχολείο πρέπει να προετοιμάζει πολίτες που θα χτίσουν ένα κόσμο όπου οι διαφορές ανάμεσα στα κράτη θα λύνονται με διάλογο , αμοιβαίο σεβασμό και όλες οι πολιτισμικές διαφορές θα γίνονται σεβαστές και η ειρήνη θα έχει προτεραιότητα.Κι αυτό επιχειρεί να κάνει,προς τιμήν του, ο Υπουργός Παιδείας.

Τάκης Λάρκου
Εκπαιδευτικός