Ιστορία με επιλεκτική μνήμη

Εάν η ιστορία διδάσκει και τα διδάγματά της μπορούν να καθοδηγήσουν το μέλλον μας, τότε η ιστορία πρέπει να μιλά για τα γεγονότα όπως ακριβώς αυτά έγιναν. Χωρίς δηλαδή τις σάλτσες που διαστρεβλώνουν ή ενισχύουν τη δημιουργία εθνοκεντρικών στερεοτύπων. Η ιστορία της Κύπρου των τελευταίων δύο αιώνων, όπως παρουσιάζεται μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια, τα οποία διδάσκονται τα παιδιά τόσο στα σχολεία των ελεύθερων περιοχών όσο και στα κατεχόμενα, φαίνεται να εμπεριέχει χαρακτηρισμούς, να αποσιωπά γεγονότα και γενικά να εκθέτει αρνητικά και μονόπλευρα τα γεγονότα, στο πλαίσιο της εθνικιστικής ταυτότητας που ήθελε διαμορφώσει η κάθε πολιτική ηγεσία πριν ή κατά την περίοδο που γράφτηκαν. Ο Άγγελος Κυριακούδης, εκπαιδευτικός και ιστορικός ερευνητής, έχει εντοπίσει μέσα από τη διατριβή του τα τελευταία χρόνια, τα ελλείμματα των βιβλίων ιστορίας στα ελληνοκυπριακά και στα τουρκοκυπριακά σχολεία. Όπως δηλώνει στον “Π”, η εμπειρία που είχε με τα σχολικά εγχειρίδια ως καθηγητής τον προβλημάτισε, αφού διαπίστωσε πολλές αδυναμίες σε αυτά. Ήταν ένας σοβαρός λόγος για να ασχοληθεί επιστημονικά με το θέμα. Τότε άρχισε να ερευνά και τα βιβλία που χρησιμοποιούνται στα σχολεία των Τ/Κ. Θεώρησε πως για να προαχθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο κοινοτήτων, σε μια μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων, η αρχή θα έπρεπε να γίνει μέσω της παιδείας και κυρίως μέσω της πρακτικής που εφαρμόζεται στα σχολεία, ιδιαίτερα στον τομέα της διδασκαλίας της ιστορίας. Ξεκίνησε την έρευνά του σε συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους για το θέμα, Ε/Κ και Τ/Κ και συνέχισε μέσα στο πλαίσιο έρευνας του Οργανισμού για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, η οποία περιλαμβάνει μια μεγάλη ομάδα ειδικών ακαδημαϊκών και καθηγητών ιστορίας.