Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα έζησε σήμερα στιγμές 2003! Η 24ωρη προειδοποιητική απεργία ενάντια στα μέτρα λιτότητας που επιβάλλει το Τουρκικό κράτος στην υποτελή διοίκηση της βόρειας Κύπρου στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Η διευρυμένη συμμαχία όλων των Τουρκοκυπριακών συνδικαλιστικών οργανώσεων και των πλείστων πολιτικών κομμάτων από την άκρα αριστερά μέχρι και την κεντροδεξιά ενάντια στην κυβέρνηση του Κόμματος Εθνικής Ενότητας του Ιρσέν Κουτσιούκ υλοποιήθηκε σήμερα στον δρόμο με μια μαζικότατη διαδήλωση που κατέληξε στην Πλατεία Ινονού – την εστία εκείνη που υπήρξε και το επίκεντρο της εξέγερσης του 2002-2003.
Αν και η βασική αφορμή των κινητοποιήσεων είναι οι πολιτικοί όροι που συνοδεύουν τα πακέτα οικονομικής βοήθειας από την Τουρκία που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων ιδιωτικοποιήσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης κλπ, η Πλατφόρμα των Συνδικάτων ασκεί μια πιο γενικευμένη κριτική στην Τουρκική επικυριαρχία στην βόρεια Κύπρο. Το Τουρκικό κράτος και πιο συγκεκριμένα το κυβερνών κόμμα ΑΚΠ θεωρούνται υπεύθυνοι για την δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκονται οι Τουρκοκύπριοι και υπαίτιοι για την στέρηση της πολιτικής τους αυτονομίας. Η παρουσία του Τουρκικού στρατού, ο συγκριτικά τεράστιος αριθμός των Τούρκων μεταναστών και η αυξημένη πολιτική επιρροή του Τουρκικού κράτους στην διακυβέρνηση και γενικότερα την πολιτική ζωή των Τουρκοκυπρίων καθιστούν την βόρεια Κύπρο μια Τουρκική αποικία. Δεν ήταν τυχαία και η επιλογή της ημερομηνίας 28/1 για την γενική απεργία και το συλλαλητήριο. Αυτή η μέρα συμβολίζει την απεξάρτηση της Τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Βρετανική αποικιακή διοίκηση το 1958 όταν πραγματοποιήθηκε μεγάλη αντι-Βρετανική κινητοποίηση στην οποία μάλιστα υπήρξαν και νεκροί Τουρκοκύπριοι διαδηλωτές. Το μήνυμα που θέλει να στείλει η Πλατφόρμα των Συνδικάτων είναι η προβολή της κοινοτικής αυτονομίας απέναντι στην αποικιακή δύναμη – όπως τότε ενάντια στην Βρετανία, έτσι και σήμερα ενάντια στην Τουρκία. Στις αρχές ίδρυσης της η Πλατφόρμα των Συνδικάτων τονίζει ότι η σχέση Τουρκοκυπρίων και Τουρκίας πρέπει να βασίζεται στον “αμοιβαίο σεβασμό και στην ισότητα της πολιτικής βούλησης” και ότι η σχέση “δίνω διαταγές – εκτελώ διαταγές” πρέπει να τερματιστεί. Ταυτόχρονα η πλήρη στήριξη στην άμεση επανένωση της χώρας στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ αποτελεί επίσης καταστατική θέση της Πλατφόρμας των Συνδικάτων.
Η πορεία των Τουρκοκυπρίων ήταν ιδιαίτερα ζωντανή και δυναμική. Τα διάφορα μπλοκς των διαδηλωτών περπάτησαν με τις σημαίες τους και τα πανώ τους φωνάζοντας συνθήματα και τραγουδώντας. Άνθρωποι από όλες τις ηλικίες και όλα τα επαγγέλματα, άντρες και γυναίκες και πολλή νεολαία. Κάποιοι κρατούσαν μπαλόνια, άλλοι σφυρίχτρες και βουβουζέλες, άλλοι μοίραζαν φυλλάδια. Ιδιαίτερα μεγάλα και μαχητικά ήταν τα μπλοκς των εκπαιδευτικών της ΚΤΟΣ και της ΚΤΟΕΟΣ όπως επίσης και του Ρεπουπλικανικού Κόμματος και του συνδικάτου των δημοσίων υπαλλήλων της ΚΤΑΜΣ. Η πορεία απέφυγε τελικά τον δρόμο της Βουλής και της Τουρκικής Πρεσβείας που ήταν ούτως ή άλλως αποκλεισμένος από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Πέρασε όμως από το Προεδρικό πριν καταλήξει στην κατάμεστη Πλατεία Ινονού για τις ομιλίες και την συναυλία. Το συλλαλητήριο είχε παλμό και ένταση και η ατμόσφαιρα ήταν γενικά γιορτινή αλλά και αποφασιστική. Η ονομασία “συλλαλητήριο ύπαρξης” ήταν ιδιαίτερα ακριβής. Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα έστειλε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι είναι εδώ και θα το παλέψει και δεν μπορεί κανείς ούτε να την θεωρεί δεδομένη ούτε πλέον και να αγνοεί την βούληση της!
