Λάμπρου Στεφάνου
Ίσως το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου να εκπλήξει περισσότερο από κάθε προηγούμενο. Βέβαια για κάποιους η έκπληξη θα είναι ευχάριστη και για κάποιους άλλους ιδιαίτερα δυσάρεστη.
Σε συνέχεια του Β’ μέρους των σχετικών ομώνυμων άρθρων (το οποίο αφορούσε στην κατάρριψη μύθων σε σχέση με το επάγγελμα του δασκάλου), παρουσιάζουμε στο παρών άρθρο στοιχεία που ενδεχομένως καταρρίπτουν τον πλέον διαδεδομένο μύθο σε σχέση με το επάγγελμα του δασκάλου στην Κύπρο. Το μύθο εκείνο που ακόμα κι εμείς οι ίδιοι οι δάσκαλοι τον πιστέψαμε, τον υιοθετήσαμε και σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθήσαμε να τον καταρρίψουμε.
Μύθος 4ος: Οι δάσκαλοι στην Κύπρο εργάζονται τις λιγότερες μέρες στην Ευρώπη
Η σύγκριση μεταξύ του ετήσιου εργάσιμου χρόνου των διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες, καθώς το κάθε σύστημα λειτουργεί σε διαφορετικό συγκείμενο (εθνικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό, περιβαλλοντικό κλπ.), αλλά και εξαιτίας του γεγονότος πως ο συνολικός ετήσιος χρόνος δεν είναι σταθερός από χρονιά σε χρονιά. Η πολυπλοκότητα αυτή συνέτεινε στην εδραίωση και παγίωση της αντίληψης πως οι Κύπριοι δάσκαλοι «κάνουν υπερβολικές διακοπές».
Ο μοναδικός τρόπος αξιόπιστης σύγκρισης του συνολικού ετήσιου χρόνου από χώρα σε χώρα, είναι η καταμέτρηση των εργάσιμων ημερών μία προς μία ή κατ’ αναλογία, η καταμέτρηση των εργάσιμων εβδομάδων. Αυτή είναι ακριβώς και η λογική που διέπει σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2011) με θέμα: «Οργάνωση Σχολικού Χρόνου στην Ευρώπη». Η έκθεση περιλαμβάνει στοιχεία τόσο για την πρωτοβάθμια όσο και για τη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση στην Ευρώπη, αναφορικά με τη σχολική χρονιά 2011-2012. Κύρια πηγή δεδομένων, για τη σύνταξη της έκθεσης, συνιστά το Δίκτυο Ευρυδίκη (πληροφορίες που απορρέουν είτε από νομοθεσίες, εθνικούς κανονισμούς ή άλλα επίσημα έγγραφα με θέμα την εκπαίδευση κλπ.).