Ποιοι άλλοι; ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ – ΕΔΕΚ – ΕΥΡΩΚΟ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ
Οι συνιστώσες της «κυβερνώσας» Βουλής. Προηγήθηκε φυσικά το σταύρωμα της υγείας, αφήνοντας τους θαλάμους των νοσοκομείων χωρίς νοσηλευτές. Τώρα τα σχολεία. Αφήνουν τα μικρά παιδιά του Δημοτικού χωρίς δασκάλους και τα Γυμνάσια – Λύκεια χωρίς καθηγητές. Πάγωσαν – λέει- τις θέσεις. Ούτε αντικαταστάτης δε μπορεί να τοποθετηθεί σε σχολείο. Εδώ και βδομάδες κάποια παιδιά την βγάζουν στις αυλές, τα κιόσκια…. στο χαβαλέ!!!
Ηθελα νά ’ξερα, αυτοί οι βουλευτές που σταύρωσαν (ή πάγωσαν αν θέλετε) τις θέσεις, δεν έχουν παιδιά στα σχολεία; Στα δημόσια εννοώ κύριε Νικόλα Παπαδόπουλε…
Κάποιοι, κατά το κυπριακόν… αππώθηκαν. Και την πληρώνουν τα παιδιά. Ζητούν και τα ρέστα… Απύθμενο το θράσος! Δεν γνωρίζουν καν τη διαδικασία αποπαγοποίησης. «Θα το συζητήσει η Επιτροπή…». Και τα παιδιά μένουν χωρίς δασκάλους. Προσπαθούν να τα ρίξουν στα Υπουργεία (Παιδείας, Οικονομικών) ή στην Κυβέρνηση συλλήβδην. Σ’ αυτούς δηλαδή που στους προϋπολογισμούς προνόησαν για τις θέσεις. Και αυτοί τις σταύρωσαν. Και τα παιδιά περιμένουν εδώ και βδομάδες στην αυλή.
Μπράβο στην ΠΟΕΔ για την αντίδρασή της…
Η ΟΕΛΜΕΚ ψάχνει ακόμα να δει πού φταίει ο τάδε Υπουργός ή το τάδε Υπουργείο ή έστω κάποιος διευθυντής κάποιου Υπουργείου (ας είναι και Δεξιός, Αριστεροί υπάρχουν;). Ούτε μια καταγγελία για τα κόμματα που σταύρωσαν τις θέσεις. Ούτε μια ανακοίνωση υποστήριξης στη στάση εργασίας της ΠΟΕΔ. Η ΠΟΕΔ που είπε τα πράγματα με το όνομά τους! Κύριοι βουλευτές εσείς τα ψηφίσατε, εσείς τα σταυρώσατε, εσείς ευθύνεστε, είστε υπόλογοι, λύστε το πρόβλημα που εσείς δημιουργήσατε.
Ακούσαμε και τα μασημένα λόγια των Προέδρων των Επιτροπών Οικονομικών και Παιδείας της Βουλής. Τι είπαν με δυο λόγια; Δεν καταλάβαμε τι ψηφίζαμε. Και τα παιδιά περιφέρονται στις αυλές και τα κιόσκια εδώ και βδομάδες.
Δεν είναι η πρώτη τους φορά. Εχουν και στο παρελθόν ξανασταυρώσει κονδύλια. Για την επιμόρφωση παρακαλώ. Κατευθείαν στην καρδιά της μεταρρύθμισης. Εμειναν απλήρωτοι και οι ακαδημαϊκοί που ήρθαν από Ελλάδα και αλλού. Πλήρωσαν οι ίδιοι και τα εισιτήριά τους και τη διαμονή τους, μέχρι οι κύριοι Νικόλας και Αβέρωφ να πειστούν να ελευθερώσουν τα κονδύλια. Ρεζίλι γίναμε.
Πρόδηλες οι προθέσεις τους. Εχουν γίνει πολύ προβλέψιμοι. Με κάθε τρόπο ( και θυσία, έστω και των παιδιών) να εξυπηρετηθούν το μικροκομματικά συμφέροντα, τίποτε να μην προχωρήσει. Καμιά αλλαγή στην παιδεία. Καμιά μεταρρύθμιση.
Αλήθεια τι φοβούνται; Φοβούνται τα παιδιά που θα είναι οι αυριανοί πολίτες, μήπως σκέφτονται ώριμα και κριτικά, μήπως αρχίσουν να υποψιάζονται, να αμφισβητούν, να τους… απαξιώνουν;
Την ερχόμενη Πέμπτη – λένε – θα το δούμε στην τάδε Επιτροπή της Βουλής…
Στο μεταξύ τα παιδιά που λέγαμε είναι στις αυλές και τα κιόσκια. Είναι έτοιμα να βγουν στους δρόμους και τις αλάνες. Εσάς θα ψάξουν πρώτα, για να σας φωνάξουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους και το νεανικό τους αυθορμητισμό: Ουστ ρε…
Σωτήρη Χαραλάμπους
Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών