Λάμπρου Στεφάνου
Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολλή συζήτηση αναφορικά με το μέτρο της ΠΟΕΔ για αποχή από τις επιμορφώσεις που σχετίζονται με την εισαγωγή των Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων (ΝΑΠ). Αποδείχτηκε πως οι δάσκαλοι (ανεξαρτήτως κινησιακής τοποθέτησης) στην πλειοψηφία τους, απέρριψαν το μέτρο, όχι μόνο γιατί πλήττει περισσότερο τους ίδιους, αλλά και γιατί επί της ουσίας δεν ασκεί την αναμενόμενη πίεση (λαμβάνοντας υπόψη και την εξαγγελία του ΥΠΠ για επιμόρφωση στα σχολεία).
Εν όψει της δικαιολογημένης ανάγκης για κλιμάκωση των μέτρων της ΠΟΕΔ, διατυπώνεται η άποψη (τόσο από κινήσεις, όσο και από μεμονωμένα άτομα) πως η αποχή από τις επιμορφώσεις θα πρέπει να συνοδευτεί από καθολική παγοποίηση των διαδικασιών εφαρμογής της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης (ΕΜ). Το καίριο ερώτημα που τίθεται, λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, είναι το εξής: Ποιο είναι το περιεχόμενο της θέσης για «πλήρη και καθολική παγοποίηση των διαδικασιών εφαρμογής της ΕΜ;» Με άλλα λόγια, πώς αυτή μπορεί να λάβει χώρα πρακτικά, εντός του σχολείου;
Παραθέτω σε σημεία τα όσα θα πρέπει να απαντηθούν από αυτούς που προτίθενται να προωθήσουν το εν λόγω μέτρο:
1. Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση είναι και το Νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα (ΝΩΠ). Πώς πρακτικά μπορεί να λάβει χώρα η παγοποίησή του;
2. Στο ΝΩΠ, εισήχθηκε ο θεσμός της Εμπέδωσης. Με την εισαγωγή του θεσμού της Εμπέδωσης, μετουσιώνεται σε πράξη η όλη φιλοσοφία των ΝΑΠ για επίτευξη των στόχων από όλα τα παιδιά. Τι θα καλούνται οι δάσκαλοι να κάνουν την ώρα της Εμπέδωσης;