Η γερασμένη και αντινεανική πλέον ΑΚΙΔΑ επιμένει να αναφέρεται στη στάση της για δυναμικές διεκδικήσεις το 2009 και προσπαθεί να υποβάλλει στο διδασκαλικό κόσμο ότι είχε και δίκαιο.
ΔΕΝ έπρεπε δηλαδή να δεχόταν η ΠΟΕΔ την παραχώρηση διδακτικού χρόνου για τους Συντονιστές Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και να προχωρούσε σε δυναμικές διεκδικήσεις και για τα υπόλοιπα αιτήματα, στην αρχή της χρονιάς της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο. Ή όλα Ή τίποτα, αυτή ήταν η πολιτική της ΑΚΙΔΑ.Δηλαδή, αν ακολουθούσαμε την πρόταση της ΑΚΙΔΑ, δεν θα είχαμε ούτε το χρόνο των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. ΕΥΤΥΧΩΣ, λοιπόν που δεν εισακούσθηκε η ΑΚΙΔΑ το Σεπτέμβρη του 2009. Αυτός δεν είναι συνδικαλισμός αλλά συντεχνιασμός. Κουραστήκαμε να ακούμε το ίδιο ψέμα συνεχώς. Από τις πολλές φορές που το έχουν πει… το έχουν πιστέψει!!!
Και όμως ας μας απαντήσουν :
ΠΟΥ ήταν η ΑΚΙΔΑ το Νοέμβριο του 2008, όταν η Αγωνιστική Συνεργασία ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΑ πρότεινε δυναμικές κινητοποιήσεις για τα ζητήματα των νηπιαγωγών;
ΠΟΥ ήταν η ΑΚΙΔΑ τρία ολόκληρα χρόνια όταν η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΑ πρότεινε στο Δ.Σ. της ΠΟΕΔ δυναμικές αντιδράσεις για τους συνάδελφους Μουσικούς;
ΠΟΥ ήταν η ΑΚΙΔΑ όταν η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΑ πρότεινε στο Δ.Σ. της ΠΟΕΔ επαρχιακές γενικές συνελέυσεις το Μαϊο του 2009, κατά τη διάρκεια της στάσης εργασίας για τα κρούσματα βίας στα σχολεία μας, αντί στάση εργασίας από το σπίτι μας;
Μήπως η ΑΚΙΔΑ δεν έχει το Γενικό Γραμματέα, εδώ και είκοσι χρόνια; ΔΕΝ έχει ευθύνη που τόσα χρόνια, χέρι χέρι με την ΠΑΔΕΔ κοιμίζουν τον κλάδο; Πόση και ποια είνα η ευθύνη τους, όταν στις 19 από τις 20 ψηφοφορίες στο Δ.Σ. ψηφίζουν μαζί με την ΠΑΔΕΔ;
Έκανε το λαϊκισμό άθλημα η ΑΚΙΔΑ και πάει για πρωτάθλημα.