Βρήκαν μια μέρα και την αφιέρωσαν στον Δάσκαλο. Μια μέρα όπως τη σημερινή, την 5η Οκτωβρίου, την ονόμασαν Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικού, για να θυμάται ο κόσμος ότι υπάρχουν και οι εκπαιδευτικοί, μέσα σε όλα τα άλλα.
Μια μέρα σαν τη σημερινή θα συναντήσει κανείς άρθρα και κομμάτια στις εφημερίδες που θα εξυμνούν το δάσκαλο. Θα διαβάσει ανακοινώσεις οργανωμένων συνόλων που θα ευχαριστούν το δάσκαλο για τα όσα προσφέρει στην κοινωνία και στα παιδιά. Τα κανάλια, πιθανόν, να αφιερώσουν και λίγα δευτερόλεπτα για να προβάλουν εκδηλώσεις αφιερωμένες στο δάσκαλο ή στην καλύτερη περίπτωση να διαθέσουν λίγα λεπτά για κάποιο μικρό αφιέρωμα. Μια μέρα σαν τη σημερινή θα βρεθούν και λουλούδια στην έδρα της δασκάλας.
Σήμερα γιορτάζει αυτός που όλοι λίγο πολύ τον κατηγορούν τα τελευταία χρόνια. Γιορτάζει αυτός που «δουλεύει λίγο και αμείβεται πολλά, αυτός που κάθεται 3 μήνες το καλοκαίρι, 2 εβδομάδες το Πάσχα και 2 τα Χριστούγεννα». Όλοι έχουν μια «καλή» κουβέντα να πουν για τους εκπαιδευτικούς κάπου και κάποτε, όλοι τους όμως, έστω και αν δεν το παραδέχονται ορισμένοι, αναγνωρίζουν τη δυσκολία αλλά και τη σπουδαιότητα του επαγγέλματος, ειδικά σε τόσο δύσκολες εποχές.